Welkom iedereen!

Het doel van deze blog is een realistisch, genuanceerd - misschien zelfs ontnuchterend - beeld te schetsen van de internationale dynamiek die vandaag de dag plaats vindt onder het vaandel van mensenrechten, democratie, vrijheid en zo meer.

Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog en belangrijker nog, de dekolonisatiebeweging die daarop volgde, lijkt de uitbreidingsdrang van de grote mogendheden voorgoed voorbij te zijn. Op het eerste zicht lijkt het wel of het imperialisme van de 19e en eerste helft van de 20ste eeuw plaats maakten voor humanitaire en ontwikkelingshulp, het promoten en ondersteunen van democratische bewegingen, (internationale) bescherming van sociale en mensenrechten. De nadruk wordt telkens weer op het belang van allerhande vrijheden gelegd (vrijheid van meningsuiting, van vergadering, kortom van quasi alle denken en doen). Deze goede bedoelingen zouden moeten blijken uit onder andere ongebonden voedselhulp, gunstige handelsvoorwaarden, kapitaalvoordelen, tot het - soms zelfs gewapend - optreden tegen dictaturen van allerlei pluimage.

Maar klopt het wel dat zulke acties oprecht gebeuren vanuit een humanitaire overweging? Wordt voedselhulp misschien gebruikt om productieoverschotten te dumpen, ontwikkelingshulp om politieke druk uit te oefenen, kapitaalvoordelen om te beleggen in nieuwe markten en militair ingrijpen om goedkopere olie op te pompen? In hoeverre is het humanitarisme enkel een dun laagje om de keiharde en kille machtspolitiek van allerhande machten in de wereldpolitiek op te smukken? In hoeverre is humanitarisme de spreekwoordelijke wolf met het zachte schapenvachtje om? In hoeverre is humanitarisme enkel een andere naam voor het 'oude' imperialisme?

Wetende dat de waarheid niet zwart-wit is, zouden we via een levendige en genuanceerde discussie graag hier en daar wat kleurtinten aanbrengen. Zodoende zullen we trachten een begin tot antwoord te vormen op voorgaande vragen.

zondag 30 december 2007

Het buitenlandse beleid van de V.S. en zijn imperialistische trekjes

Twee onderstaande filmfragmenten suggereren dat het buitenlandse beleid van de V.S. eerder geïnspireerd is op egoïstische en imperialistische motieven dan op menslievende bedoelingen.



In dit filmpje uit de republikein Ron Paul zijn ongenoegen over de buitenlandse tactieken van George W. Bush. Vooreerst komt in zijn toespraak duidelijk een partijpolitiek spelletje naar voren. Zo beschuldigt hij de democraten ervan Bush in 2003 onvoldoende te hebben tegengehouden om binnen te vallen in Irak. Maar daarnaast is dit fragment bijzonder interessant in het kader van de relatie tussen imperialisme en humanitarisme. Hier gaat het over de zogenaamd humanitaire ingreep om de Irakezen te verlossen van de dictator Saddam Hussein, een militaire operatie die volgens Ron Paul enkel dient ter uitbreiding van het Amerikaanse imperialisme. Ron Paul is tegen de bezetting van Irak door Amerikaanse soldaten, waarbij volgens hem al teveel slachtoffers zijn gevallen, zowel bij de Irakezen als bij de Amerikanen. Hij beschrijft de invasie in Irak als imperiumopbouw en kolonialisme. Volgens hem waren ook de interventies in Kosovo en Somalië een aantal jaren terug illegaal. Terrorisme is een tactiek volgens hem, je kunt geen oorlog voeren tegen een tactiek. Daarom is het principe van de War on Terror volledig onzinnig. De Irakezen en Saddam Hussein hadden niets te maken met terroristische aanslagen, ook niet met die van 9/11. Volgens hem past de oorlog in Irak niet binnen het streven naar vrijheid zoals Bush beweert, maar is het de zoveelste keer in de geschiedenis dat het Amerikaanse beleid wordt gevoerd vanuit een neoconservatief imperiumradicalisme. De werkelijke drijfveren van de Bush-regering zijn volgens hem: de lobby van de militaire industrie, misplaatste zogenaamde internationale goede bedoelingen, de strijd om natuurlijke rijkdommen, en blinde loyaliteit tegenover verschillende overheden in het Midden-Oosten. Volgens Ron Paul bedriegt Bush de Amerikaanse bevolking met valse redenen voor de invasie in Irak. Zo heeft hij het over het verdedigen van de nationale veiligheid, VN resoluties die moesten worden afgedwongen (iedereen herinnert zich wellicht dat verbod op massavernietigingswapens dat Irak zou hebben geschonden, maar achteraf bleek dat de controleurs niets hadden kunnen vinden dat in die richting wees…), het verwijderen van een dictator, het installeren van een democratie, en het beschermen van de olie voor Amerika. Bush stelt: 'Als we nu vertrekken zal Irak vervallen tot een puinhoop.' Hierop antwoordt Ron Paul snedig met de retorische vraag: 'En als we blijven dan is het uitgesloten dat het een puinhoop wordt?'.

Bij het filmpje werd op 29 december 2007 het volgende commentaar geschreven: 'this guy has balls, too bad he won't win the election because he's too truthful', gespierde taal van een zekere Mohammed - what's in a name?

Nog een kleine bedenking bij de tekst: eerst vermeldt Ron Paul de strijd om natuurlijke rijkdommen als één van de werkelijke redenen voor de invasie in Irak, terwijl hij later zegt dat het beschermen van de Amerikaanse olie een drogreden zou zijn om de Amerikaanse bevolking te beliegen. Dit lijkt wat tegenstrijdig? Misschien kan dit eventueel een discussie op gang brengen? Want de strijd om natuurlijke rijkdommen zal zeker in de toekomst aan belang winnen in het kader van conflicten. Gezien steeds meer mensen steeds minder natuurlijke rijkdommen ter beschikking hebben en zullen hebben: de stijgende olieprijzen zijn niet enkel een conjunctuurfenomeen…


In het volgende filmpje spreken de cijfers voor zich: Israël krijgt een duidelijke voorkeursbehandeling van de V.S..



Hier wordt gesteld dat Israël een derde van alle hulp toekomt die de V.S. jaarlijks in totaal uitdeelt in de wereld. Volgens een wetenschappelijke vriend van de ons ondertussen welgekende Jean Bricmont, Noam Chomski, betaalt de Amerikaanse belastingsbetaler al de militaire acties die Israël uitvoert in de bezette gebieden. Jean Bricmont zelf zei tijdens zijn voordracht binnen de lessenreeks, dat Israël een atoombom heeft en dat Iran er ook beter een zou maken, waarmee hij bedoelt dat de machtsverhoudingen in de regio volledig scheef zijn getrokken, door de steun van V.S.. Dit filmpje toont duidelijk aan dat er van oprecht humanitaire hulp vanuit de V.S. weinig sprake kan zijn, de hulp past vooral binnen de eigen strategische plannen van het Amerikaanse imperium en komt toe aan bevriende buitenlandse machthebbers die dat beleid ondersteunen.
auteur: Chris Claes

Geen opmerkingen: